Regionalizacja nasienna to system podziału obszaru Polski na regiony pochodzenia, mający na celu zachowanie odpowiednich walorów genetycznych i gospodarczych populacji głównych gatunków drzew leśnych. Ma to na celu zapobieganie negatywnym skutkom niekontrolowanego przemieszczania różnych populacji drzew.
Region pochodzenia to obszar, w którym występują populacje drzew o podobnych cechach genetycznych i fenotypowych, dostosowanych do lokalnych warunków siedliskowych. W Polsce wyróżniono 26 makroregionów nasiennych, które dzielą się na 106 mikroregionów.
Gatunki drzew leśnych objęte regionalizacją nasienną w Polsce to:
Powyższa lista gatunków jest zgodna z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 8 maja 2015 r.
Regionalizacja nasienna to system podziału kraju na określone strefy, mający na celu zachowanie i ochronę genetycznej różnorodności rodzimych populacji drzew leśnych. W Polsce wprowadzono ją w celu:
Zachowania odrębności naturalnych populacji: Identyfikacja i ochrona jak największej liczby naturalnych, rodzimych populacji gatunków lasotwórczych.
Zwiększenia bazy nasiennej cennych populacji: Rozszerzenie dostępności nasion z najcenniejszych populacji drzew w ich naturalnych regionach występowania.
Ograniczenia negatywnych skutków przemieszczania populacji drzew: Zapobieganie negatywnym skutkom niekontrolowanego przemieszczania różnych populacji drzew poprzez wprowadzenie podziału Polski na makroregiony i mikroregiony nasienne.
Dzięki regionalizacji nasiennej możliwe jest dostosowanie materiału rozmnożeniowego do lokalnych warunków siedliskowych, co sprzyja utrzymaniu zdrowych i stabilnych ekosystemów leśnych.