7.1.5 scharakteryzować warunki glebowe na jakich może być zlokalizowana szkółka leśna
7.1.5
20 pkt
Typy gleb odpowiednie dla szkółek leśnych:
Gleby bielicowe słabo zbielicowane: Charakteryzują się one niewielkim stopniem zbielicowania, co sprzyja lepszemu zaopatrzeniu roślin w składniki pokarmowe.
Gleby rdzawe: Posiadają korzystne właściwości fizyczne i chemiczne, odpowiednie dla wielu gatunków drzew leśnych.
Gleby płowe: Występują na terenach o umiarkowanej wilgotności i są odpowiednie dla uprawy drzew liściastych.
Gleby brunatne: Są żyzne i dobrze przepuszczalne, co sprzyja rozwojowi systemu korzeniowego sadzonek.
Ważne jest, aby te gleby występowały na siedliskach takich jak bór mieszany świeży czy las mieszany, które zapewniają odpowiednie warunki dla rozwoju szkółki.
Gleby nieodpowiednie dla szkółek leśnych:
Gleby piaszczyste (głębokie piaski luźne): Charakteryzują się niską pojemnością wodną i ubóstwem w składniki pokarmowe, co utrudnia prawidłowy rozwój sadzonek.
Gleby ciężkie (gliny i iły): Mają słabą przepuszczalność wodną, co może prowadzić do zastojów wody i niedotlenienia korzeni.
Gleby bardzo kamieniste: Utrudniają prace szkółkarskie i rozwój systemu korzeniowego roślin.
Skład mechaniczny gleby:
Optymalny skład mechaniczny warstwy uprawnej zależy od gatunku drzew:
Piaski słabogliniaste i gliniaste lekkie: Zawierają odpowiednio 5-10% i 10-15% części spławialnych. Są one szczególnie polecane dla gatunków takich jak sosna, świerk, modrzew czy brzoza.
Piaski gliniaste lekkie i mocne: Zawierają odpowiednio 10-15% i 15-20% części spławialnych. Są odpowiednie dla pozostałych gatunków iglastych oraz wszystkich liściastych.