DZIAŁ

Pielęgnowanie lasu

12

TEMAT

12.7 Prace pielęgnacyjne wykonywane w okresie dojrzałości drzewostanu

12.7

10pkt

12.7.1 zdefiniować pojęcie trzebieży późnej

12.7.1

30pkt

Według Jaworskiego („Hodowla lasu TOM 2 Pielęgnowanie lasu”, PWRiL, Warszawa, 2013), trzebież późna to zabieg pielęgnacyjny wykonywany w starszych drzewostanach, głównie w fazie drągowiny starszej i drzewostanu dojrzewającego.

Definicja trzebieży późnej:

Trzebież późna – to zabieg hodowlany polegający na selektywnym usuwaniu drzew w celu poprawy jakości, stabilności i wzrostu pozostałych drzew o najwyższej wartości hodowlanej i produkcyjnej.

Cechy trzebieży późnej:

  1. Wykonywana w starszych stadiach drzewostanu (wiek ok. 40–80 lat, w zależności od gatunku).
  2. Usuwa drzewa o niższej wartości hodowlanej, wadliwe i konkurujące z najlepszymi osobnikami.
  3. Zwiększa stabilność i odporność drzewostanu na czynniki biotyczne i abiotyczne.
  4. Stymuluje wzrost drzew docelowych, poprawiając ich jakość techniczną i produkcyjność.
  5. Przygotowuje drzewostan do odnowienia, pozostawiając najlepsze drzewa do dalszego wzrostu.

10pkt

12.7.2 wymienić zakres prac wykonywanych w ramach trzebieży późnych
12.7.3 określić terminy wykonywania trzebieży późnych

12.7.2-3

30pkt

 


 

Zakres prac obejmuje:

1. Usuwanie drzew konkurencyjnych

  • eliminacja drzew współzawodniczących z drzewami najlepszymi pod względem jakości technicznej i przyrostowej (tzw. drzewa dorodne, dominujące);

  • redukcja zagęszczenia w celu zwiększenia przestrzeni koron i poprawy dostępu światła.

2. Wynikanie z naturalnej dynamiki drzewostanu

  • usuwanie drzew z oznakami zamierania, chorób, uszkodzeń mechanicznych (śnieg, wiatr);

  • wczesne eliminowanie potencjalnych drzew złej jakości przed ich wejściem w warstwę główną.

3. Poprawa stabilności i zdrowotności drzewostanu

  • ograniczenie ryzyka rozwoju chorób (np. huby) poprzez usuwanie drzew chorych i martwych;

  • przeciwdziałanie destabilizacji drzewostanu (zwłaszcza monokultur iglastych) poprzez przerzedzenia i ewentualne dolesienia lub podsiewy gatunkami domieszkowymi.

4. Selekcja pozytywna

  • promowanie drzew o pożądanych cechach jakościowych, szybkim przyroście, prostym strzale i dobrze rozwiniętej koronie.


📅 Terminy wykonywania trzebieży późnych

Terminy trzebieży są zależne od kilku czynników: gatunku, siedliska, warunków pogodowych i sanitarnych. Prace trzebieżowe wykonuje się w ciągu całego roku, jednak z zachowaniem zasad ochrony przyrody oraz higieny lasu.

Ogólne zasady terminów:

  • Trzebieże można wykonywać całorocznie, lecz:

    • unikamy okresów lęgowych ptaków (1 marca – 31 lipca), zwłaszcza w rezerwatach i ostojach przyrody;

    • w lasach iglastych preferuje się okresy jesienno-zimowe (październik – luty), aby zmniejszyć ryzyko infekcji grzybowych i ograniczyć szkody glebowe;

    • w razie zagrożeń sanitarnych (np. masowe pojawy kornika drukarza) działania są prowadzone natychmiast, niezależnie od sezonu.

Przykłady terminów dla głównych gatunków:

  • Sosna zwyczajna: trzebieże późne zwykle od 40–50 roku życia, termin wykonania: jesień–zima.

  • Świerk pospolity: trzebieże ostrożne (ze względu na ryzyko gradacji kornika), preferowane terminy to zima i wczesna wiosna.

  • Dąb, buk: trzebieże wykonywane od 50–60 roku życia, preferowane terminy to jesień lub zima.


📚 Źródła i literatura:

  • Jaworski A. (2021, 2023), Podstawy przyrostowe i hodowlane trzebieży.

  • Murat E. (2020), Hodowla lasu. Część II. Odnowienie i pielęgnowanie drzewostanów.

  • „Zasady hodowli lasu” (ZHL), CILP 2023.

  • „Instrukcja urządzania lasu” (IUL), CILP, wydanie 2023.

  • Materiały Lasów Państwowych: „Vademecum leśnika”, „Biuletyn HLP”, „Poradnik ochrony lasu” (2023).