Według Jaworskiego („Hodowla lasu TOM 2 Pielęgnowanie lasu”, PWRiL, Warszawa, 2013), stanowisko biosocjalne drzewa określa się według klasyfikacji Krafta, która dzieli drzewa na pięć głównych klas w zależności od ich wzrostu, kondycji oraz pozycji w drzewostanie.

Klasyfikacja Krafta – stanowisko biosocjalne drzew:

1. Drzewa przodujące (dominujące) – Klasa I

   • Drzewa najwyższe w drzewostanie, o dobrze rozwiniętych koronach.
   • Mają swobodny dostęp do światła z góry i z boków.
   • Charakteryzują się najlepszym wzrostem i jakością pnia.

2. Drzewa współpanujące (subdominujące) – Klasa II

   • Korony dobrze rozwinięte, ale mają ograniczony dostęp do światła z boków.
   • Zajmują drugą warstwę wysokościową drzewostanu.
   • Mają średnią jakość hodowlaną.

3. Drzewa współrzędne (pośrednie) – Klasa III

   • Korony mocno ścieśnione przez sąsiednie drzewa, dostęp do światła ograniczony głównie od góry.
   • Drzewa słabiej rozwinięte, często zahamowane w wzroście.
   • W przyszłości mogą zostać wyparte przez drzewa wyższych klas.

4. Drzewa zdominowane (zależne) – Klasa IV

   • Znajdują się w dolnej warstwie drzewostanu, silnie ocienione przez drzewa wyższych klas.
   • Często mają osłabiony wzrost, a ich korony są zdeformowane lub silnie ograniczone.
   • W większości przypadków skazane na wypadnięcie z drzewostanu.

5. Drzewa obumierające i zamierające – Klasa V

   • Drzewa skrajnie osłabione, o mocno zdeformowanych koronach.
   • Często wykazują objawy chorób, uszkodzeń mechanicznych lub są zainfekowane przez grzyby i szkodniki.
   • Wkrótce zamierają lub są usuwane w ramach zabiegów pielęgnacyjnych.

Klasyfikacja Krafta pomaga w ocenie struktury drzewostanu i podejmowaniu decyzji hodowlanych, np. przy cięciach pielęgnacyjnych i trzebieżach.